xthrees consulting bvba v2.0

17.08.2015 - Het einde?
Zo... Dat bleef maar duren... Maar nu...

Het einde...

Het bittere einde...

Tranen alom en surfers die zich overal wanhopig en met de handen in het haar, desolaat naar het scherm zitten te staren...

Alle gekheid op een stokje : het is hier heeeeeeeeeeeel stil geweest, je kon zelfs een byte horen vallen. Maar tsja, life caught on en er is gewoon geen tijd meer om nog nieuwe stukjes te schrijven. Een nieuwe job, een fenomenale vriendin waar ik toch al een tijdje mee samen ben en weekends die razendsnel elkaar opvolgen.
Dus dit gaat weer, voor onbepaalde duur, in de diepvriezer. Sorry guys and gals!
Aangezien dit opgezet was als een kleine weergave van de persoon achter dit toetsenbord en een soort van virtueel (en nogal uitgebreid) dagboek, is de focus tegenwoordig verschoven naar de wat snellere hap. De woorden zijn stilletjes vervangen door beelden dus je kan me vooral terugvinden op Instagram :)

Dus even adieu en misschien tot ooit nog eens...

The End... Signing off...

05.02.2015 - Fabeltjes en domme kloten
Een tijdje geleden geschreven, nu pas online gegooid. Deksels toch, de tijd vliegt...

Een paar doorgedraaide en vooral humorloze kerels, verblind door een fabeltje, die de redactie binnenvallen van een onooglijk klein satirisch krantje en zonder schroom of enige terughoudendheid de voltallige redactie uitmoorden. En dit allemaal in "naam" van 1 of andere "profeet" van ver vervlogen tijden. Een tijd zonder al onze verworvenheden en opgedane kennis van de afgelopen jaren: het Internet, de evolutieleer, penicilline, vliegtuigen, bemande ruimtevluchten, de Hubble-telescoop, antibiotica en concepten als vrijheid van meningsuiting en democratieën. En laten we ook die fijne onderwerpen niet vergeten als "The Ever Expanding Universe", onze nieuwe kennis over het universum en het besef dat onze Aarde maar een klein nietig iets is in een grote zee van zwarte oneindigheid.

Maar neen, deze primitieve en niet-voor-zichzelf-denkende apen geloven in één of ander sprookje en nemen hardhandig het leven weg van onschuldigen omdat zij "hun" idool beledigd zouden hebben in een verzameling aan pennentrekken en woorden. Daar staat NATUURLIJK de dood tegenover, dat spreekt voor zich.

Of die jonge bebaarde "nieuwe Belgen" dan? Met sandaaltjes en een kalashnikov? Die hier eerst amok gemaakt hebben en vervolgens de kans krijgen om mensen te moorden in Syrië? Toch een aanbod dat je gewoon niet KAN afslaan?

Of dat fijn groepje in Nigeria dan, Boko Haram? Komt natuurlijk niet zo breed en vet uitgesmeerd in de media maar laten we ook zeker dit groepje azijnpissers niet vergeten. Kwam deze morgen nog in het nieuws : even 2 dorpen wegvagen in naam van modderfokkin’ Allah? Moet kunnen, geen kraai kraait er naar, die arme beestjes zijn ook mee opgegaan in de vlammen vrees ik. En weer die barbaarse en beestachtige acties in naam van het geloof.

Als rationele atheïst geloof (pardon the phun) ik niet in een oppermachtig goddelijk wezen (wie heeft dan dat wezen gemaakt beste gelovigen?) dat deze realiteit zo soepel uit zijn aars getrokken heeft. En gematigde gelovigen? Kan allemaal wel best zijn op papier en kan ook wel best zijn voor velen maar het blijven sprookjes en waanbeelden die maar blijven "leven" en etteren in onze mensheid. En je moet maar een paar mafkezen hebben die niet veel IQ-puntjes mee gekregen hebben van Moedertje Natuur, om deze verzinsels mee te nemen in hun leven en te boetseren naar een bloedgevaarlijk iets. Niet enkel maar de islam trouwens, maar ik verafschuw elke vorm van geloof : het christendom (het woord zegt het al), het Joodse geloof (even grote seksistische en doorgedraaide assholes, vastgeroest in hun dogma’s en het verleden) en wat heb je nog allemaal? Afvoeren die hap en zo snel mogelijk in de kiem smoren, dat zou ik graag willen in een ideale wereld. Zonder geweld natuurlijk maar met een magische vingerknip... Opeens was al het geloof "weg"?

Maar helaas... Ik geloof dus niet in magie of dergelijke fabeltjes. Ik moet deze aardkloot delen met velen en vrees dat de mensheid overwegend dom is en inderdaad niet ver verwijderd staat van een moordzuchtige aap, ook al beseffen diezelfde apen het zelf niet en staan ze er ook niet bij stil. En weerleggen ze zelfs het feit dat ze afstammen van apen (met alle respect voor apen die ik nog hoger acht dan dergelijke... hoe zal ik ze noemen... onmensen?)

Van het bovenstaande word ik vooral woedend, woedend omdat ik een soort van onmacht voel, omdat dit niet iets is dat zomaar zal verdwijnen of kan weggevaagd worden.

Je suis Charlie? Je suis vooral een denkend mens die zich vragen stelt over zijn Zijn en zijn omgeving. Met een respect voor zijn medemens, en dit zonder geloof. En met vooral een pen in zijn hand...

05.01.2015 - Burgermania
Elf hamburgers, twee mexicano's, twee long chickens, een boulet, een fishburger, een kipburger, twee curryworsten, acht stukken spek, zes broodjes, een beetje sla, een paar tomaten en nog een eitje. Laten we zeker het eitje niet vergeten, om dit hoogstaand gerechtje tot ongekende hoogtes te brengen.

Het bovenstaande is niet het bestellijstje van een hongerige voetbalploeg (miniemen vooral en ik ga hier niet moeilijk gaan doen of gaan mierenneuken over de juiste klasse), maar is wel de fijne samenstelling van de Toren van Balen, een eating challenge van 52 euro die tegenwoordig te verkrijgen is in de Broodjeshoek (niet toevallig ook gevestigd in Balen).

Eerst was er de Balense Reus (ik zie 'nen reuden draad'), een overmaatse burger (voor de volledigheid : zes hamburgers, sla, ei, tomaten, smeltkaas en frieten) die menig Weight Watcher deed wegkrimpen van jaloezie en afgunst. Deze Balense Reus kwam echter nooit alleen, het was de bedoeling om 2 van deze flinke rakkers op te peuzelen en dit binnen de 40 minuten. Als het even kon. En dan waren ze gratis. De doktersrekening en de misselijke uren daarna, waren echter voor jouw rekening. Tried it, kwam niet verder dan anderhalf, ben dan toch niet zo een grote eter?

Maar de Toren van Balen dus. Een challenge die aangevallen zal worden met een ENORME BEREHONGER (de hoofdletters om aan te duiden dan het een onheilige variant zal zijn van een 'hongertje') en met een broer die er even gretig in zal duiken. En natuurlijk fans en mensen die ons hopelijk zullen aanmoedigen (in onze maniakale vreetobsessie).

Culinair hoogstaand? Verre van! Slim? Nog verder! Maar wel gewoon leuk om te doen, als je graag zwelgt en een dikke vinger durft op te steken aan die calorieen en goede nieuwjaarlijkse voornemens.

Balen, here we come!

Mijn FTP ook wat opgekuist, zal de buttons in het topmenu misschien later terug activeren...

02.01.2015 - Happy 2015!
Vergezeld door de gietende regen en een fanatieke schare aan gedeprimeerde en suïcidale regendruppels die treurig links en rechts vielen op mijn weg naar de eerste werkdag van 2015. Zo begon het nieuwe jaar... Of zo mocht ik het toch ervaren deze druilerige vrijdagmorgen. En deze gedachte was er ook nog: "verdorie, ik moet dringend terug beginnen te schrijven". En even later ook deze: "het zijn de zotten die op zo een dag gaan werken."

Even terugblikken op 2014, een jaar dat weer veel te snel voorbij gevlogen is en weer even bewogen en verschillend was (als 'k er de afgelopen edities vlotjes en vergelijkend naast mag leggen). Een jaar dat vooral hoogtepunten kende maar toch hier en daar ontsierd werd door wat mindere momenten, een mix van het dagdagelijkse leven. That what doesn't kill you, only makes you stronger?

Zoals altijd stond het thema relaties voorop, maar ook het vinden van nieuwe passies en het onderhouden van de reeds bestaande passionele bezigheden.

Zo was er natuurlijk het schrijven, dat via deze uitlaatklep even wat tegenwind kreeg en de laatste maanden vooral werd geconcentreerd op het huiselijk vlak. Vrij vertaald naar "normalemensentaal": de woorden werden nog steeds vlotjes en vlijtig aaneen geregen maar de energie werd gefocust in "mijn" kortverhalen, kleine verhaaltjes zonder de gebruikelijke galspuwende kolder met een vriendelijke knipoog (zoals vaak gebezigd op deze blog), maar verhalen met een onverwacht einde. Misschien ooit goed genoeg voor publicatie, maar nu vooral geschreven om die creatieve sappen uit te persen in een consistent geheel. Hoe zeg je het, hoe breng je het verhaal?

Maar dan even terug naar het begin van het jaar: het begon grimmig en donker, de realisatie dat we eindig zijn en dat zelfs iemand waarvan je houdt, waar je samen herinneringen mee hebt opgebouwd, er niet altijd zal zijn. Het overlijden van mijn grootmoeder kwam hard aan en bleef moeilijk te vatten. En ik herinner me nu vooral hoe ik haar dagelijks ging bezoeken en de spijtige aftakeling moest vaststellen. En die laatste blik op haar, na haar overlijden: een leeg omhulsel, niet meer de grootmoeder die er altijd geweest was.
De dood is het einde van wie we zijn en de realiteit zoals we ze kennen maar toch hoop ik voor dat fabeltje, dat sprookje. Dat zij en mijn grootvader terug herenigd zijn. A silly thought, I know...

En dan was er nog die terug aangehaalde band met mijn Verwekker, iemand die hier ook al eens ter sprake is gekomen. Het is wat het is tegenwoordig en het is in ieder geval een positief iets om mijn moeder terug te kunnen bezoeken, op een normale, menselijke en rustige manier. De feestdagen in familiale sfeer doorbrengen met een heerlijke lasagna voor mijn neus en zonder dat geroep en getier? Een innerlijke rust kwam weer tevoorschijn. Zei ik net iets over die passies? Het moto-rijden bleef sterk overeind, Luxemburg werd 'the place to speed to' voor die zonnige zaterdagen. De wondere wereld van de bordspellen werd terug gretig bezocht en ook dit jaar kon ik terug mijn rol vervullen als "Knight" van Stronghold Games (don't ask, je moest er bij geweest zijn). En ook dit jaar kwamen de gadgets ook prominent op de voorgrond, misschien dat ik nog een blogitem neerpoot over mijn enorme liefde voor mijn Kobo Aura HD, en de kleine bibliotheek die in 2014 verslonden werd. En dan was er ook nog het gedeelte met de graffiti, de waterkleuren creaties, het concerteren, het mixen, enz...

En die nieuwe passies: het zingen natuurlijk. Met de 2 Kerstconcerten op het einde van het jaar als een zeer smakelijk toetje. Het 'vapen' (meer hierover later) en mijn professionele ontplooiing. Naast de boeken, werden ook de CBT's en de labo's veelvraterig tot me genomen.

En natuurlijk dé eeuwige passie: die dekselse zoektocht naar de Juiste Partner. Misschien meer hierover later maar laat ik het even chronologisch samenvatten als volgt: "Nathalie, sorry it didn't work out", de dolle doorgedraaide doch kronkelige kapriolen van de Duffelse Draak, het domme blondje uit Hasselt (wist bvb niet wat "constipatie" betekende [weer een gevalletje van don't ask] en vond mijn SMS'jes veel te ingewikkeld), wat teleurstellingen en onbegrijpelijke bullshit links en rechts en uiteindelijk toch die ene grote passie mogen ontdekken. Zowat de fijnste en leukste passie die ik in 2014 tegen het prachtige lijf mocht lopen. Een mooi exemplaar van het andere geslacht met het totaalpakket om voor te smelten: brains, looks, attitude and personality, daar was ze dan. En zonder twijfels en met een vertrouwen om U tegen te zeggen. Keer op keer... En vooral: het voelt spontaan aan en vertrouwd, ik voel haar aan, we tetteren vaak op dezelfde golflengte en begrijp haar, wat wil je meer?
Nogal onverwachts maar toch. Thanks for coming into my life!

Heel even weer in een notendop die 365 dagen samengevat, natuurlijk kan ik hier enkel maar een paar puntjes uit toelichten maar 2015 is in ieder geval begonnen met 1 enkel "goed" voornemen : wat vaker mijn virtuele stek hier volproppen met mijn bloggend gezever ;-) En misschien wijd ik uit over het bovenstaande in 1 van de volgende items. Of meerdere...

Keeping my fingers crossed... Ze zijn in ieder geval al deftig opgewarmd. En klaar voor deze fijne taak.

01.09.2014 - Play and pause
Moet dringend even herbronnen en dit blogje terug offline brengen... Alle blogentries zijn terug in de ijskast geduwd... For all the obvious reasons... People who know me know why... Wink wink nudge nudge...
Breng ik dit terug online? Misschien ergens in januari 2015, als alles "goed" verloopt. Only time will tell...
Voorlopig dus even andere dingen doen - ook de links naar de andere pagina's zijn even verwijderd. Lang leve CSS :-)

En oh ja : mijn leukste geeky purchase van dit jaar : mijn WASD (mechanisch) keyboard is aangekomen : customized, unique and one of a kind. Brown Cherry switches, custom graphics, custom font, custom colours en custom alles eigenlijk. En vooral een schitterende key-feedback om veel te lange blogstukjes te schrijven... Maar dan ergens in de toekomst :)

Tot ergens in 2015 misschien?

copyright : xthrees consulting bvba
created : 2013-December / code & graphics by xthrees
Dedicated to : you know who...